- CHENISCUS
- CHENISCUSGraece Χηνἰσκος, h. e. anserculus, inter ornamenta navium: memoratur Luciano, Ω῾ς δὲ ἡ πρύμνα μὲν ἐπανέςτηκεν ἠρέμα καμπὀλη, χρυσοῦν χηνίσκον ἐπικειμένη. Nempe recurvatis lignis, quae ad ornandas puppis et prorae extremitates insurgunt, recurvô inprimis puppis lignô, aliquando scuruli forma imponebatur olim, aliquando anserculi figura. Hinc Apuleius, Puppis intorta chenisco, bracteis aureis vestita; ubi τὸ ἄκρον τῆς πρύμνης ἐπικεκαμμένον, extremitatem puppis incurvatam, ad instar colli anserini, inrelligit. Salmas. ad Solin. p. 572. Α῾ χην` porro, anser, venit χηνίζω, gingrio, sonus anserum proprius; inde de tibicinibus, apud Athenaeum, Χηνίζειν λέγεται ἐπὶ τῶ αὐλούντων. Unde et gingrinae tibiae, apud Solin. c. 5. et gingritor tibicen, apud Festum. Idem Salmas. ibid. p. 124.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.